قسمت شانزدهم - ذوب شدن در عشق

 داخلی - خانه ی 2PM - اتاق نشیمن - عصر

جونسو صورتش رو به صورت مرضیه نزدیک میکنه، مرضیه چون نمیخواد چشم توی چشم جونسو بشه سریع چشمهاشو میبنده. همین لحظه جونهو وارد اتاق نشیمن میشه و با تعجب به اون دوتا نگاه میکنه و میگه:

_ دارید چیکار میکنید؟

نیکون به جونهو میگه: 

_ بیا... داریم بازی میکنیم.

مرضیه که با صدای جونهو چشماش رو باز کرده یهو چشم توی چشم جونسو میشه و نمیتونه ازش چشم برداره،  صدای منصوره که قبلا گفته بود: «چشمای جونسو جادوئیه» هی توی گوش مرضیه تکرار میشه، همین لحظه جونسو مثل سکانس سریال عطسه میزنه و منصوره سریع بلند میشه و میگه:

_ پسران برتر از گل.

 نیکون رو به جونهو میگه:

_ چرا همونجا وایستادی بیا توی گروه ما.

جونهو به طرف گروه اول میره و میگه:

_ نه، من میخوام همگروه اینا باشم.

از گروه دوم تکیون و نسترن جلو میان و جونهو سریع میگه:

_ گرمای عشق.

همگروهیاش با تعجب بهش نگاه میکنن و تیکون و نسترن اول ادای از سرما لرزیدن رو درمیان و بعدش همدیگه رو بغل میکنن و مثلا گرم میشن و نمیلرزن. یهو وویونگ با لحجه ی بوسانیش میگه:

_ این چه چرت و پرتیه دیگه؟

نسترن و تکیون یک بار دیگه همون رو اجرا میکنن و نیکون میگه:

_ سردتونه، همدیگه رو بغل میکنید گرمتون میشه.

وویونگ: یعنی داری میگی اینا الان دارن گرمای عشق رو نشون میدن؟

تکیون: به این خوبی نشون دادیم. خودت بودی چطوری اجراش میکردی؟

وویونگ بلند میشه و دست نیکون رو میگیره و بغلش میکنه و مثل جاری شدن آب خیلی روان میافته روی زمین. جونسو میگه:

_ نیاز نیست کسی توی عشق ذوب بشه، همون که گرم بشه کافیشه.

منصوره رو به وویونگ میگه: 

_ نه خیلی قشنگ بود، اون حرکت ذوب شدن رو خیلی روان اومدی، میشه به منم یاد بدی؟

وویونگ: باشه حالا بعدا.

از گروه اول جونهو بلند میشه و میخواد مرضیه رو کمک کنه تا بلند بشه که نیکون میگه:

_ چرا بازم مرضیه؟ اون بیچاره پاش درد میکنه یکی دیگه رو به عنوان یارت بیار.

جونسو بلند میشه و با جونهو جلو میرن، تکیون میگه:

_ جنگل.

جونهو و جونسو میرن مثل درخت می ایستن و جونسو انگار که باد بهش میخوره، تکون میخوره و یواشکی صدای باد درمیاره. وویونگ میگه:

_ اِ... داداش جر نزن، از خودت صدا درنیار.

جونسو دیگه صدا درنمیاره و هیچ کدوم از همگروهیاشون متوجه نمیشن و میبازن. گروه برنده، بازنده ها رو جریمه میکنه که خونه رو تمیز کنن. مرضیه که پاش آسیب دیده میشینه و تلویزیون نگاه میکنه و جونهو ادعاش میشه که اصلا توی بازی نبوده، کمک نمیکنه و میشینه. جونسو اتاقا رو جارو میکنه و منصوره و چانسونگ هم گردگیری میکنن.

داخلی - خانه ی 2PM - آشپزخونه - عصر

منصوره سعی میکنه گاز رو روشن کنه که چانسونگ میاد نزدیکش میایسته و دستش رو روی دست منصوره میذاره و میگه:

_ بذار روشنش کنم.

منصوره سریع دستش رو میکشه کنار و صورتش رو برمیگردونه طرف چانسونگ که صورت به صورت میشن و منصوره تا میخواد خودشو عقب بکشه چانسونگ کمرش رو میگیره و به طرف خودش میکشه و میگه:

_ حواست به پشتت باشه.

منصوره همینطور که توی بغل چانسونگه صورتش رو برمیگردونه و مرضیه که با عصا رد میشه رو میبینه.

منصوره دستش رو روی سینه ی چانسونگ میذاره و میخواد آروم از بغل چانسونگ بیاد بیرون ولی چانسونگ نگهش داشته و میگه:

_ باید بیشتر حواست به خواهرت باشه.  

مرضیه که فاصله ی زیادی از منصوره داره، خودشو به اون راه میزنه و با پای آسیب دیده ش سریع از آشپزخونه بیرون میره. منصوره با تعجب به چانسونگ نگاه میکنه و چانسونگ آروم آروم رهاش میکنه و لبخندی میزنه و لپ منصوره رو میکشه و میگه:

_از این زاویه خیلی بانمکی.

منصوره از خجالت سرش رو میندازه پایین و چانسونگ گاز رو روشن میکنه و میگه:

_ روشن شد، کارتو بکن.

داخلی - خانه ی 2PM - اتاق نشیمن - عصر

مرضیه که از آشپزخونه میاد بیرون خشکش زده و با خودش میگه: «یعنی چانسونگ اینقدر از منصوره خوشش اومده!؟» جونسو که داره رد میشه میگه: 

_ مادربزرگ روح دیدی؟

مرضیه به خودش میاد و میگه:

_ نه، پدربزرگ.

جونسو: اینجا رو باش کی به من میگه پدربزرگ!

مرضیه: اگه من مادربزرگم پس تو هم پدربزرگی دیگه.

جونسو پوزخندی میزنه و میگه:

_ چیه؟ نکنه دوست داشتی پانتومیمی که بازی کردیم واقعی بود؟

مرضیه با شیطنت میگه:

_ هه... فکر کردی چون لبات خوشگله قبولت میکنم؟ نه آقا، من هر کسی رو قبول نمیکنم.

 جونسو تعجب میکنه و سریع به اتاقش میره.

     

داخلی - خانه ی 2PM - آشپزخونه - شب

همه در حال شام خوردن هستن، جونسو که ماسک دهن به صورتش زده وارد آشپزخونه میشه. نیکون به جونسو میگه:

_ بازم چیزیت شده؟

جونسو درحالی که میشینه میگه:

_ نه، فقط یه ذره سرما خوردم نمیخوام هوا ویروسی بشه.

جونسو برای اینکه غذا بخوره ماسک رو میبره بالا و قاشق رو میذاره دهنش. مرضیه میگه:

 _ جونسو، اینطوری که هیچ فرقی نداره، ماسک رو داری میزنی بالا.

جونسو با هل میگه:

_ لبهام معلوم میشه؟

  مرضیه با تعجب میگه:

_ اینو بخاطر لبهات زدی؟ چون گفتم خوشگله؟!

همه با تعجب به جونسو نگاه میکنن و جونسو سریع میگه:

_ تو کی همچین حرفی زدی؟

مرضیه میزنه زیر خنده و میگه:

_ پس اوندفعه هم بخاطر اینکه منصوره گفته بود چشمات خوشگله عینک دودی زده بودی؟

همه میزنن زیر خنده و جونسو که مچش گرفته شده الکی سرفه میکنه و میگه:

_ نخیر، من سرما خوردم.

داخلی - خانه ی 2PM - اتاق تکیون - شب

تکیون سر کامپیوترش نشسته و نسترن هم روی تخت نشسته. تکیون میگه:

_ دیشب غذای خوشمزه ای پخته بودی.

نسترن با خوشحالی به تکیون نگاه میکنه و تکیون میره طرفش و آروم آروم صورتش رو بهش نزدیک میکنه نسترن با تعجب نگاهش میکنه و تکیون درگوشش میگه:

_ ولی دیگه از اینترنتم استفاده نکن. 

نسترن شکه میشه و تکیون کنارش دراز میکشه و دستهاش رو میذاره زیر سرش میگه:

_ دوست ندارم بچه ها ناراحت بشن. هر چند، با کاری که کردی خودمم ناراحت شدم. من بهت اعتماد کردم و گذاشتم بیای توی اتاقم... 

نسترن با شرمندگی به تکیون نگاه میکنه و میگه:

_ ببخشید، دیگه این کارو نمیکنم. فقط میخواستم غذای خوشمزه ای درست کنم.

نسترن کنار تکیون دراز میکشه و بغلش میکنه. تکیون اول متعجب میشه ولی لبخند الکی میزنه و نسترن میگه:

_ الان مثل زن و شوهرا شدیم.

تکیون به نسترن نگاه میکنه و احساس میکنه قلبش تندتر میزنه و ناخودآگاه لبخندی روی لبش میشینه، نسترن که سرش نزدیک قلب تکیونه با ذوق میگه:

_ تکیون دارم صدای قلبت رو میشنوم.

لبخند از روی لب تکیون محو میشه و میشینه، الکی خمیازه میکشه و میگه:

_ من خیلی خوابم میاد، شب بخیر. 

داخلی - خانه ی 2PM - اتاق وویونگ - شب

منصوره و مرضیه روی تخت دراز کشیدن و مرضیه میگه:

_ انگار با چانسونگ خیلی صمیمی شدی؟

منصوره: خب با هم دوست شدیم.

مرضیه: من فکر میکنم اون از تو خوشش اومده.

منصوره: چی داری میگی؟ مگه خودت نمیگفتی که رفتارهای مهربونشون رو اشتباه نگیرید.

مرضیه: ولی رفتار چانسونگ با تو فرق داره.

منصوره: مگه با تو همینطور مهربون نیست؟

مرضیه: مهربون هست ولی امروز توی آشپزخونه خیلی فرق داشت.

منصوره: به خاطر اون اتفاق داری میگی؟ اون فقط میخواست من به تو نخورم.

مرضیه: نه دیوونه، میدونی من چقدر ازت فاصله داشتم. چهارتا قدم دیگه هم جا داشتی بیای عقب. 

منصوره شکه میشه و میگه:

_ یعنی میخوای بگی از قصد بغلم کرد؟... آخه اون قبلاً هم بغلم کرده. بهت که گفتم ما با هم دوستیم.

مرضیه به پیشونی منصوره میزنه و میگه:

_ اگه اونموقع به چشماش نگاه میکردی میفهمیدی که نگاهش فرق داره... من که حس میکنم دوستی نیست.

همین لحظه چانسونگ در میزنه و منصوره رو صدا میکنه و میگه:

_ میای بیرون؟ کارت دارم.

مرضیه با هیجان میگه:

_ دیدی بهت گفتم.

پایان قسمت شانزدهم